Prirodu je čovjek proučavao od davnina. Do nekih važnih otkrića u fizici došlo se teoretskim putem. S druge strane neka otkrića su proizišla iz eksperimenta. Do nekih otkrića se došlo slučajno, običnim posmatranjem. Ona su kasnije morala biti teoretski objašnjena i eksperimentalno potvrđena. Ovo nam govori da su teorija i eksperiment nužno povezani i da jedno bez drugog ne mogu.
Osnovne metode fizikalnog izučavanja su:
– posmatranje – čulima se neposredno posmatra pojava i donosi zaključak.
– eksperiment- pojava se proučava u posebno pripremljenim uslovima
– Teorijsko objašnjenje- na osnovu dobijenih rezultata iz prethodne dvije
metode izvodi se teorijsko objašnjenje.
Zakone koji se odnose na fizičke pojave nazivamo fizičkim zakonima.
Osim posmatranja i tumačenja kako se stvari oko njih kreću stari narodi pokušavali su da razumiju od čega je svijet u kome žive izgrađen. Aristotel, i njegovi predhodnici, smatrali su da je svijet izgrađen od nekoliko elemenata. Ideja o tome koji su to elementi i koliko ih zapravo ima vremenom se mijenjala, ali u osnovi uvijek je bila ista: voda, vazduh, vatra i zemlja
Još prije 2500 godina grčki filozofi materijalisti pitali su se do koje se mjere tvari mogu usitnjavati na sve manje i manje čestice?
Isak Njutn (Isac Newton) engleski fizičar je do spoznaje došao dok je zamišljen sjedio ispod drveta i zapazio pad jabuke. Galileo Galilej, je izumio prvi teleskop. Tako je, mogao posmatrati nebo iznad sebe i na taj način doći do novih saznanja. Galileo Galilej je pokazao da se prirodni zakoni mogu dokazati i pomoću eksperimenta. On je eksperiment proglasio za vrhovnog suca svake fizičke teorije.
Ovo je primjer kada je teorija pretho-dila eksperimentu. Radi se o Ajnštajnovoj teoriji relativiteta, kojom je on 1905. godine objasnio vezu
između mase i energije. Kasnije je Ajnštajnova teorija i eksperimentalno potvrđena.
