Jasno je da nije dovoljno koristiti samo jednu mjernu jedinicu za određenu fizičku veličinu. Često se pored osnovnih jedinica uvode veće i manje mjerne jedinice.
Za označavanje tih jedinica služimo se prefiksima koji izražavaju koliko puta je neka jedinica veća ili manja od osnovne ili izvedene mjerne jedinice.
Prefikse upotrebljavamo radi lakšeg zapisivanja.
Bilo bi komplikovano da pišemo velike brojeve sa mnogo nula ili sa mnogo mjesta od decimalnog zareza. Kada mjerimo neke veličine kao Što su vasionske udaljenosti, ili pak male veličine, kao Što je veličina molekula ili atoma i subatomskih čestica, jednostavnije je da se služimo prefiksima.
Prefiks deci znači da je data veličina deset puta manja od mjerne jedinice uz koju stoji.
Prefiks deka znači da je data veličina deset puta veća od mjerne jedinice uz koju stoji.
Prefiks centi znači da je data veličina sto puta manja od mjerne jedinice uz koju stoji.
Prefiks hekto znači da je data veličina sto puta veća od mjerne jedinice uz koju stoji.
Prefiks mili znači da je data veličina hiljadu puta manja od mjerne jedinice uz koju stoji.
Prefiks kilo znači da je data veli~ina hiljadu puta veća od mjerne jedinice uz koju stoji.
Šta znače prefiksi?
Vi danas mahom svi koristite kompjutere. Čuli ste za Bajt – od engl. riječi byte. Bajt je mjerna jedinica za količinu podataka u računarstvu.
Isto se koriste prefiksi: kilo, mega i giga, koji, doduše, zbog binarne a ne dekadne
osnove, nemaju istu vrijednost kao prefiksi za naše mjerne jedinice, ali njihove vrijednosti
su zato približno iste.
Do sada ste naučili da kilometar ima 1000 metara. U ranijim razredima ste čuli za
prefikse deci, centi i mili.
Pogledajte tabelu u kojoj je predstavljena jedinica za dužinu. Sve ostale osnovne i
izvedene mjerne jedinice imaju veće i manje jedinice mjere.
Kako izgledaju prefiksi za manje i veće jedinice, možemo vidjeti iz naredne tabele.